31 marca przychodzimy do szkoły, ale nie pracujemy. Strajkujemy, bo zależy nam na edukacji
i przyszłości naszego zawodu!

Koleżanki, Koledzy!

Stoimy przed ogromnym wyzwaniem zawodowym i obywatelskim: ostatniego dnia marca odbędzie się w całej Polsce strajk pracowników oświaty. Zawsze z uznaniem patrzyliśmy na inne grupy zawodowe, protestujące w tej formie: górników, pielęgniarki, lekarzy. Walczmy teraz o nasze prawa, bo nikt inny za nas tego nie zrobi!

Od kilku lat polska szkoła jest nieustannie reformowana i marzeniem każdego z nas jest rok spokojnej pracy. Niestety, reforma edukacji minister Anny Zalewskiej funduje wszystkim – uczniom i rodzicom, nauczycielom, pracownikom szkolnej administracji i obsługi, dyrektorom i organom prowadzącym – pięcioletni chaos, skutkujący pogorszeniem warunków nauki i pracy.

Teraz, kiedy wyczerpały się wszystkie inne możliwości, sięgamy po ostatni element sporu zbiorowego: strajk pracowników oświaty. Stawką tego sporu jest nasza przyszłość. Walczymy o:

– miejsca pracy! W ciągu pięciu lat reforma edukacji może spowodować zwolnienia, dlatego żądamy niedokonywania wypowiedzeń stosunków pracy do 2022 roku;

–  podwyższenie statusu zawodowego! Domagamy się wzrostu wynagrodzenia, bo od pięciu lat nie było podwyżek w oświacie. Sytuacja może się jeszcze pogorszyć, ponieważ ministerstwo edukacji proponuje likwidację tzw. średnich wynagrodzeń i niektórych dodatków. Być może czeka nas obniżka płac;

– utrzymanie warunków pracy i płacy! W wyniku reformy każdy może stracić zatrudnienie na obecnych zasadach, dlatego żądamy niedokonywania – na niekorzyść – zmian warunków pracy do 2022 roku.

Nasze działania podjęte w ramach sporu zbiorowego są legalne i zgodne z prawem!

Wiem, że dla nauczycieli, wychowawców i pracowników oświaty decyzja o strajku nie jest łatwa, ale dziś są z nami rodzice, którzy również protestują przeciwko złym zmianom w edukacji. Wspierają nas samorządowcy, którzy z przerażeniem patrzą na koszty finansowe i społeczne reformy Anny Zalewskiej. Bądźmy solidarni 31 marca 2017 roku. Bądźmy tego dnia razem!

31 marca przychodzimy do szkoły, ale nie pracujemy. Strajkujemy, bo zależy nam na edukacji
i przyszłości naszego zawodu! Czas na strajk pracowników oświaty!

Sławomir Broniarz /-/

Prezes ZNP

O co walczymy?

• O podwyższenie naszego statusu zawodowego! Domagamy się 10 proc. podwyżki wynagrodzenia zasadniczego oraz wzrostu udziału płacy zasadniczej w ogólnym wynagrodzeniu.
  Od pięciu lat nie było podwyżek w oświacie! Obecnie ministerstwo edukacji przygotowuje nowy system wynagradzania nauczycieli, proponując likwidację tzw. średnich wynagrodzeń i niektórych dodatków. To może oznaczać zmniejszenie płac nauczycieli, czyli czeka nas obniżka wynagrodzeń!
• O nasze miejsca pracy! Żądamy niedokonywania wypowiedzeń stosunków pracy nauczycieli i pracowników niepedagogicznych do 31 sierpnia 2022 r.
  W ciągu następnych pięciu lat reforma edukacji może spowodować ogromne zwolnienia w oświacie! Ostrzegamy, że mogą one dotknąć zarówno nauczycieli (wszystkich typów szkół, a nie tylko gimnazjów), jak i pracowników niepedagogicznych.
• O utrzymanie warunków pracy i płacy! Żądamy niedokonywania na niekorzyść pracowników zmian warunków pracy do 31 sierpnia 2022 r
  Ponieważ w wyniku reformy edukacji każdy pracownik oświaty może stracić zatrudnienie na dotychczasowych zasadach!

Nasze żądania mieszczą się w zakresie spraw, o które może toczyć się spór zbiorowy. Działania ZNP podjęte w ramach sporu zbiorowego są legalne i właściwie realizują zapisy ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych!

Protestując przeciwko nieodpowiedzialnym decyzjom polityków rodzice 10 marca br. postanowili pozostawić swoje dzieci w domu. Protestują, ponieważ:

• Roczniki uczniów 2003 – 2005 spotkają się w 2019 roku podczas rekrutacji do szkół średnich. Będzie ich w sumie 720 tys., czyli o 280 tys więcej niż w roku 2010.
• Podstawa programowa została napisana w ekspresowym tempie przez „anonimowe i niekompetentne osoby”, które chcą „zmuszać nasze dzieci do pamięciowego utrwalania jeszcze większej ilości nikomu niepotrzebnego materiału”.
• Reforma, to kosztowne przedsięwzięcie – budżet Państwa wyda na nią setki milionów złotych, kolejne setki milionów wygospodarują samorządy.
• Część szkół zostanie przepełniona, co zmusi kształcenia na dwie zmiany.
• Budynki po likwidowanych gimnazjach nie są dostosowane do potrzeb młodszych uczniów – chodzi o sale lekcyjne, toalety, stołówki.
• Zmiany organizacyjne spowodują, że „cała oświata przez kolejne lata będzie skupiała się na wdrożeniu i przetrwaniu reformy, zamiast na zwiększeniu efektywności i jakości kształcenia naszych dzieci”.

31 stycznia br. został powołany piętnastoosobowy Komitet referendalny. Przedstawiciele organizacji, ugrupowań i ruchów, które przystąpiły do komitetu, podpisali „Deklaracje na rzecz przeprowadzenia ogólnokrajowego referendum z inicjatywy obywateli w sprawie reformy systemu oświaty”. Pytanie, które chcemy zadać obywatelom w referendum, brzmi: „Czy jest Pani / Pan przeciw reformie edukacji którą rząd wprowadza od 1 września 2017 roku?” Zbiórka podpisów pod wnioskiem o przeprowadzenie ogólnokrajowego referendum już trwa. Naszym celem jest zebranie co najmniej 500 tys. podpisów pod wnioskiem, który zgodnie z art. 63 ust.1 ustawy z dnia 14 marca 2003 roku o referendum ogólnopolskim, zostanie przekazany do Marszałka Sejmu RP.

• Pod wnioskiem mogą podpisywać się wszyscy obywatele polscy posiadający prawa wyborcze. Mogą to być rodzice, dziadkowie, znajomi, sąsiedzi i wszyscy, którym dobro polskiej edukacji jest szczególnie bliskie.
• Podpis pod wnioskiem jest ważny pod warunkiem wpisania numeru PESEL. Dane na liście są zgodne z wymogami przepisu o referendum ogólnopolskim.
• Referendum jest ogólnokrajowe, dlatego listy do zbierania podpisów są takie same na terenie całego kraju.
• Listy do zbierania podpisów są ważne wyłącznie bez dopisków, pieczątek itp.
• Liczą się tylko listy z podpisami odręcznymi
• Kiedy na liście jeden z podpisów został skreślony, a pozostałe podpisy zawierają wszystkie wymagane dane, taka lista jest ważna. W przypadku jeśli ktoś chce wycofać swoje poparcie dla wniosku, może przekreślić swój podpis.
• Podpisane listy należy wysłać na adres ogniwa ZNP lub sztabu (patrz: www.referendum-szkolne.pl)
• Dostęp do listy będą miały tylko wyznaczone osoby. Po zliczeniu podpisów listy trafią do Sejmu, gdzie ponownie zostaną przeliczone, a następnie komisyjnie zniszczone.
• Zebranie pod wnioskiem co najmniej 500 tys. podpisów nie gwarantuje, że Sejm zdecyduje o przeprowadzeniu referendum. Dlatego naszym głównym zadaniem jest zebranie takiej liczby podpisów, aby posłom trudno było zagłosować przeciw referendum. Nasze podpisy mają swoja moc i politycy nie mogą ich zlekceważyć.

Możemy zatrzymać niedobrą reformę edukacji!

Wniosek – Referendum Szkolne

Zarząd Oddziału ZNP Kraków – Śródmieście zdecydowanie sprzeciwia się wysokościom stawek wynagrodzenia dla nauczycieli proponowanych przez MEN  w porozumieniu z Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Dołączona do projektu tabela wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego obrazuje różnicę podwyżki wynagrodzenia obowiązującego od roku 2012 w kwotach od 20 złotych brutto do najwyższej podwyżki 40 złotych brutto dla nauczyciela dyplomowanego (magistra z przygotowaniem pedagogicznym)!

Ostatnia podwyżka płac dla nauczycieli miała miejsce w 2012 roku. Nauczyciele są jedną z najlepiej wykształconych grup zawodowych, nieustannie dokształcających się aby spełnić wszystkie wymogi związane z pracą we współczesnej szkole. Czy zaproponowane podwyżki są formą wyrażenia szacunku Ministerstwa dla nauczycieli?

Zarząd Oddziału ZNP Kraków – Śródmieście sprzeciwił się proponowanej 1,3% podwyżce, jaka została zapisana w projektach zapisów „Prawa Oświatowego” i nadal podtrzymuje swoją opinię, że takie kwoty zwyżki płac nauczycielskich są tylko formą obrażania naszej grupy zawodowej.

Poniżej umieszczono bieżącą tabelę wynagrodzeń obowiązującą do 1 września 2012 – 31 grudnia 2016

1. Dopuszczalne jest żądanie w sporze zbiorowym niedokonywania w okresie do 31 sierpnia 2022 roku wypowiedzeń stosunków pracy nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami. Spór zbiorowy w obronie miejsc pracy jest również dopuszczalny w stosunku do osób, do których nie stosuje się procedury zwolnień grupowych.
2. Oddziały ZNP domagają się również niedokonywania przez pracodawców w okresie do 31 sierpnia 2022 roku jednostronnych zmian warunków pracy na niekorzyść pracowników i niedokonywania zmian podmiotowych w stosunkach pracy nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że „sens sporów zbiorowych wyraża się w zgłaszaniu przez pracowników żądań, które zmierzają do zaspokojenia ich interesów, polegających na korzystniejszym ukształtowaniu ich uprawnień bez ryzyka rozwiązania indywidualnych stosunków pracy”.*
3. Trzecie, żądanie struktur związkowych odnosi się do  podwyższenia wynagrodzeń pracowników. „Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych nie zawiera żadnych unormowań, które mogłyby stanowić podstawę do uzależnienia wytaczania sporów zbiorowych przez pracowników od metod finansowania płac oraz od technik podejmowania decyzji w sprawach odnoszących się do uwzględnienia żądań pracowników zaangażowanych w spór zbiorowy”.**
4. Kolejne żądanie Związku dotyczące wzrostu od 1 stycznia 2017 roku udziału wynagrodzenia zasadniczego w ogólnym wynagrodzeniu nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami również mieści się w zakresie sporu zbiorowego. Zdaniem J. Żołyńskiego „warunki płacy również nie zostały zdefiniowane w ustawie o sporach zbiorowych. Nie budzi jednak wątpliwości, że do takiej kategorii należy zaliczyć:
   – tworzenie i podział środków przeznaczonych na fundusz płac,
   – tworzenie regulaminów płacowych (regulaminów wynagrodzeń, premiowania, nagród),
   – ustalenie struktur wynagrodzeń,
   – tworzenie układów zbiorowych pracy,
   – zasady wartościowania pracy”.***
5. Żądania ZNP kierowane są do pracodawców, ponieważ zgodnie z art. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych spór zbiorowy prowadzony jest z pracodawcą lub pracodawcami. Pracodawca (szkoła, placówka oświatowa oraz ich zespoły, reprezentowana przez dyrektora)ma obowiązek niezwłocznego przystąpienia do rokowań, ponieważ zgłoszenie sporu zbiorowego spełnia wymagania wynikające z art. 7 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych – swoim zakresem obejmuje sprawy określone w art. 1 tej ustawy.
6. ZNP nie prowadzi sporu zbiorowego z rządem. Należy jednak zaznaczyć, że zdaniem części ekspertów zbiorowego prawa pracy i taki spór byłby legalny. Jak wskazuje Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu orzeczenia z 24 lutego 1997 r., sygn. K 19 / 96 „możliwe jest też wykorzystanie strajku, który – choć formalnie skierowany przeciwko >>bezpośrednim pracodawcom<< – nie będzie bez wpływu na rokowania związków zawodowych z ministrem prowadzone w trybie Kodeksu pracy. Tego typu sytuacje nie są obce praktyce życia społecznego”.
7. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych każdy, kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełniona funkcją przeszkadza we wszczęciu lub prowadzeniu w sposób zgodny z prawem sporu zbiorowego lub nie dopełnia obowiązków określonych w tej ustawie podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Opracowano na podstawie uzasadnienia zawartego w liście prezesa ZNP z 19 stycznia br. do nauczycielek, nauczycieli, pracownic i pracowników oświaty, członkiń i członków Związku.

*J. Żołyński „Pracodawca a związki zawodowe. Wybrane problemy zbiorowego prawa pracy. Zagadnienia prawne w pytaniach i odpowiedziach, wzory pism” Warszawa 2011, s. 33 – 34, 83 – 84
** J. Wratny (red.), K. Walczak (red.)”Zbiorowe prawo pracy. Komentarz”, Warszawa 2009
***J. Żołyński „Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Komentarz. Wzory pism”, WKP 2012

1. Nauczyciele gimnazjów
   Zgodnie z przyjętymi regulacjami nauczyciele gimnazjów staną się nauczycielami szkoły podstawowej, ale wbrew zapewnienia rządu likwidacja gimnazjów będzie mogła prowadzić do rozwiązywania stosunków pracy.
   Wynika to wprost z zapisów ustawy wprowadzającej reformę oświaty (Prawo Oświatowe).

• W roku szkolnym 2017 / 2018 lub 2018 / 2019 nauczyciela gimnazjum zatrudnionego na podstawie mianowania lub umowy o pracę na czas nieokreślony, którego dalsze zatrudnienie w gimnazjum nie jest możliwe ze względu na zmiany organizacyjne powodujące wygaszenie kształcenia w gimnazjum:
  – przenosi się w stan nieczynny (który wygaśnie po upływie 6 miesięcy)
  – rozwiązuje się z nim stosunek pracy, jeżeli nauczyciel nie wyrazi zgody na przeniesienie w stan nieczynny.

• W roku szkolnym 2018 / 2019 z nauczycielami gimnazjów zatrudnionymi na podstawie mianowania lub umowy o pracę na czas nieokreślony, których dalsze zatrudnienie nie jest możliwe ze względu na zmiany organizacyjne powodujące wygaszenie kształcenie w gimnazjum, rozwiązuje się stosunek pracy.

Zatem już w roku szkolnym 2017 / 2018 występuje możliwość rozwiązania nauczycielskiego stosunku pracy jeżeli, ze względu na zmiany organizacyjne powodujące wygaszenie kształcenia w gimnazjum, którego dalsze zatrudnienie w gimnazjum nie jest możliwe.

• W okresie od dnia 1 września 2017 roku do dnia 31 sierpnia 2019 roku podjęcie lub kontynuowanie dodatkowego zatrudnienia na podstawie stosunku pracy w innej szkole przez nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć wymaga uzyskania pisemnej zgody dyrektora szkoły wskazanej jako podstawowe  miejsce zatrudniania. Brak zgody może doprowadzić do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem z końcem roku szkolnego za trzymiesięcznym wypowiedzeniem.

2. Nauczyciele szkół podstawowych
Reforma oświaty wywoływać będzie zmiany organizacyjne szkół podstawowych, jak i zmiany planu nauczania. Są to przesłanki do rozwiązywania stosunku pracy z nauczycielem w trybie art. 20 KN. Takie wypowiedzenia mogą nastąpić na zasadach ogólnych już w pierwszym roku reformy.

3. Pracownicy niepedagogiczni (nie samorządowi)
Z pracownikami niebędącymi nauczycielami (np. asystentami nauczyciela, mistrzami w zawodzie), których w roku szkolnym 2017 / 2018 lub 2018 / 2019 dalsze zatrudnienie nie jest możliwe ze względu na zmiany organizacyjne powodujące wygaszenie kształcenia w gimnazjum, rozwiązuje się stosunek pracy na zasadach określonych w Kodeksie Pracy.

Ponadto art. 229 ustawy przepisy wprowadzające Prawo Oświatowe mówi, że „W latach szkolnych 2017/2018 i 2018/2019 do nauczycieli, o których mowa w art. 227 ust. 1 i 2 oraz art. 228 ust. 1 nie stosuje się art. 20 ustawy – Karta Nauczyciela”.